Crysis Warhead İncelemesi

Evet,
o mükemmel tropik ada ve 2020 ağustosunun puslu havası tekrar
karşımızda. Teğmen Nomad’le altını üstüne getirdiğimiz, Lingshang adlı
o kara parçası bu sefer Psycho ile ayaklarımızın altında.

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]



Crysis oyun dünyasında
grafik alanında devrim yapmıştı. Cry Engine 2, kaliteli sistemi olan
her oyuncu için bir göz ziyafeti yaşatıyordu. Sadece mükemmel grafik
sunmuyordu; senaryo ve oynanabilirlik de iyiydi. Yalnız dediğim gibi bu
oyunu her oyun sever oynayamıyordu ve bu bir oyun için önemli bir
eksikti. Ana karakterimiz Nomad ve Prophet’ın komutasındaki ekibimiz
ile mücadele veriyorduk. Ekipte bir de Psycho diye emir komuta
zincirine pek aldırış etmeyen, çılgın ruhlu ve cesur bir adam vardı ki
bu adam çoğu oyuncunun gönlünde taht kurmuştu. Ben hariç, benim favorim
Prophet idi.

Crytek Crysis ile aynı
adada aynı zamanda geçen ama ana karakterimizin Psycho olduğu bir oyun
çıkardı. Crysis Warhead’de Nomad kendi işine bakarken biz de Psycho ile
adanın diğer yakasında verilen görevleri yerine getirmeye çalışıyoruz.
Psycho’ya ayrı seslendirmesiyle ayrı bir hava katan Bahtiyar Engin bu
oyunda da o güzel sesinden mahrum bırakmıyor bizleri. Psycho’nun
orijinal İngilizce sesi o etkiyi yapamıyor.

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Yalnız aklımıza da
gelmiyor değildi; acaba aynı şeyleri mi tekrarlayacağız? Yapımcılar
sırf Crysis’ten daha fazla kazanmak için mi böyle bir şey yaptılar?
Evet, bu soruları soruyoruz kendimize oyunu oynamadan önce, ama sonra
anlıyoruz gerçeği.
Ortamı Biraz Isıtalım

Oyunu aldığımızda paketten
iki dvd çıkıyor, bunlardan biri Single Player yani senaryo modunun
bulunduğu dvd, diğeri ise Crysis Wars yani multiplayer’ın bulunduğu
dvd. Crysis Warhead’i oynamak için Crysis’e gerek yok, yani kendi
başına kurulum yeterli. Hemen senaryo modunu açıyoruz. Oyunu açtığımda
Crysis’in ana menüsünün aynısı karşıma çıkıyor, sadece renkler farklı.
Ana şemanın rengini istersek değiştirebiliyoruz. Arka planda ise güzel
bir müzik var. Oyuna yeni bir profil açıp, 4 zorluk seviyesinden
(kolay, normal, zor ve çok zor) birini seçip başlıyoruz. Giriş videosu
olarak Psycho bize ufak bir gösteri sunuyor. Video gerçekten güzel
olmuş ve oyuncuyu hemen gaza getiriyor. Başlangıç olarak kısaca tuşlar
bize öğretiliyor ve Psycho ile 'maximum eğlence' başlıyor.



İlk olarak şunu farkettim; Warhead’de takım oyunu bir önceki oyuna göre daha çok karşımıza
çıkıyor. Crysis’te çoğunlukla Nomad ile tek başımıza ilerleyip
görevleri tamamlıyorduk. Fakat Psycho daha oyunun başında kendi
arkadaşlarıyla temas halinde. Oyun boyunca buna rastlamak mümkün; yer
yer kendi askerimizle birlikte hareket edip düşmanlara karşı koyuyoruz.
Yardımlaşma ve toplu harekât yoğun bir şekilde oyuna yansıtılmış.
Crysis’teki istediğinde kaydet olayı devam ediyor. Yani öldüğümüz
zaman, çok gerilerden yine aynı yerleri geçmek durumunda olmayacağız ki
en sevdiğim şey de bu.

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Crysis’te oyuncuya adada
istediğini yapabilme özgürlüğü sunuluyordu. Bu yine devam ediyor. Araç
sürüp, görev yapmadan ada içinde gezinebiliyoruz. Aynı zamanda yeni
araçlar ve silahlar da eklenmiş. Araç sürüşü ilk oyuna göre daha
gerçekçi ve araçlar daha hızlı gidebiliyor. Araçlarda bulunan makineli
tüfekler daha yavaş ısınıyor. Bu sayede daha uzun süre ateş
edebiliyoruz. Yalnız araç kullanma demişken, Nomad ile uçak
kullanmıştık ama Psycho ile bu oyunda nasip olmuyor. Havada düşman
uçaklarıyla veya uzaylılarla didişememek biraz üzücü.

Oyun boyunca sürekli
olarak iki kişiyle iletişim halindeyiz. Emerson adlı bayan bize telsiz
ile istihbarat desteği sağlıyor ve görevlerimizi o belirliyor. Oneil
ise bir pilot ve uçağı düştükten sonra, kara da savaşıyor. Ara ara
bizimle hareket ediyor ve sürekli olarak telsiz ile iletişim kuruyor.
Teğmen Nomad’in adı bir iki kere geçiyor oyun içerisinde. Ben şahsen
onun da bu oyuna dâhil edilmesini isterdim. Prophet’dan ise bir kere
söz ediyor Psycho.

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Yapımcılar Crysis’teki
yüksek sistem ihtiyacını Warhead’de düzelteceklerini söylüyorlardı,
hatta Warhead için özel bir bilgisayar sistemi kuracaklarını ve bu
sistemin 650 dolar olacağını belirtiyorlardı. Buna en çok Crysis’i
oynayamayan veya düşük detaylarla oynayan oyuncular sevinmişti. Ben
Crysis’i kendi sistemimle yüksek detaylar ve grafiklerle kasmadan
oynayabiliyordum (çok yüksek değil yüksek). Crytek’in açıklamalarına
dayanarak Warhead’te detay ve grafik kalitesini en yüksek yaptım ama
oyun kasmaya başladı. Özellikle çatışmalar esnasında oyun çok
yavaşladı. Ayrıca bölüm yükleme süreleri Crysis’e göre daha uzun
sürüyor. Yani Warhead benim gibi 8600gt veya onun ayarında ekran kartı
kullananlar için bu alanda bir fark göstermiyor. Ancak daha düşük
sistemler için deneme fırsatı bulamadığımdan yorum yapmayacağım.
Warhead’te de en yüksek verim için Geforce 8800 veya ona yakın ekran
kartları şart.

Background… Action!!!

Crysis Warhead’in
Crysis’ten en büyük farkı burada ortaya çıkıyor, aksiyon. Bu fark daha
oyunun ana menüsündeki müzikte kendini gösteriyor. Bir önceki oyunda
müzik hafif ve yavaşken buradaki müzik tempolu ve hareketli. Oyunun ilk
bölümü de aynı şekilde heyecan verici biçimde başlıyor zaten ve
kendimizi mermilerin ve mermi seslerinin ortasında buluyoruz. Crysis’te
çatışmalar, görevler biraz ağır kalıyordu. Özellikle Call of Duty 4
oynayanlar bunu daha net bir biçimde anlıyorlardı. Crysis CoD4’ten bu
anlamda çok geri kalıyordu. O hareketli, aksiyon dolu çatışmaları
yaşatamıyordu bize. Crytek bunun farkına varmış olacak ki aksiyonu bol,
hareketi bol bir oyun yaptılar Warhead’i. Çatışmalar esnasındaki
hareketli ve bize gaz veren müzikler inanılmaz etkili. Müzikler sadece
çatışmalarda çıkmıyor elbet. Bazen ortamı korkunç bir hale sokan, bizi
geren müzikler de çıkıyor düşmanın olmadığı yerlerde. Duyduğumuz
müziğin etkisiyle acaba ne çıkacak karşımıza diye soruyoruz kendimize.
Oyun bu sayede biraz da gerilim içeriyor haliyle. Bir gelişme de şu;
düşman askerini vurduğumuzda kan daha belirgin ve daha gerçekçi çıkıyor.

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Ormanın
içinde, gece karanlığında muhteşem müzik eşliğinde, onlarca Koreli
arasında yaşam mücadelesi vermek, karşılıklı savaşan Korelilerle
uzaylılar arasına dalarak çatışmaya katılmak, işte bunlar tam Psycho’ya
göre. Çatışmalar esnasında karakterimizin verdiği tepkilerde gelişmiş.
Ateş altında kaldığımız zaman ekran kararabiliyor ve adamımız
yavaşlayabiliyor. Aksiyonu sadece bunlar sağlamıyor. Kovalamaca bile
yaşanıyor Warhead’te. Askeri araçlarıyla Koreliler hem askeri aracımıza
ateş saçıyor hem de yakalamaya çalışıyorlar bizi. Crysis’e göre bu
oyunda daha fazla çatışma oluyor. Karşılaştığımız düşman sayısı da daha
fazla. Bunların yanında nano giysimiz bu sefer daha güçlü ve Psycho
Nomad’e göre hem daha atik hem daha hızlı. Ancak yine de Warhead bir
önceki oyuna göre biraz daha zor. Yapay zeka daha da gelişmiş. 2-3
kişilik bir düşman gurubuyla çatışmaya girdiğimizde hemen çevredeki
askerler yardıma geliyor ve bir anda kalabalık bir gurubun içinde
kalıyoruz. Yine çatışma esnasında düşman askerlerinden biri bizi
oyalarken öteki arkamızdan dolanabiliyor. Devriye gezen araç sayısı da
çok daha fazla. Eğer oyunu zor seviyede oynuyorsanız böyle
çatışmalardan uzak durmanızda fayda var. Bu gibi durumlarda görünmezlik
pelerinimiz bize çok yardımcı oluyor.

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]


5 dakika Film arası

Crysis’te çok az çıkan ara
videolar, Warhead’te önemli bir parçası olmuş. Sık sık karşımıza güzel
ve ilginç ara videolar çıkıyor ve bunlar oyuna çok iyi monte edilmiş.
Bu ara videolar oyuna film tadı vermekle kalmamış, oyuncunun
dinlenmesini de sağlıyor. Sürekli çatışma içerisinde ve hareket halinde
olduğumuz için ister istemez yoruluyoruz. İmdadımıza hemen bir ara
video yetişiyor ve bizde arkamıza yaslanıp filmin tadını çıkarıyoruz.
Sonra daha bir istekle oynamaya başlıyoruz yeniden. Bu özellik
sayesinde oyuncu oyunu birkaç saat süresince oynasa bile sıkılmıyor.
Buna ara videolar, oyunun gidişatı ve senaryosu müsaade etmiyor.

Bir de ara
video'lar karşımıza çıkan çekik gözlü bir amcamız var. Koreli bir albay
olan bu giyimine kuşamına dikkat eden amcamız Psycho’nun canını çok
sıkıyor video'larda. Hatta İngiliz olan Psycho’yu kızdırmanın kolay bir
yolunu bulmuş ki ona yankee diyor. Tabi herkesin bir sonu olduğu gibi
albayın da sonu var ve bunu da yine bir ara video'da görüyoruz.

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Psycho

Ben Crysis’te bu karakteri
pek sevmemiştim ama bu oyundan sonra sevmemek elde değil bu cana yakın
sevimli insanı. Sevimli olmasına aldanmayın, gerektiğinde çabuk
sinirlenen ve sinirlendiği kişiyi her an pişman edebilecek güce sahip
biri. Yukarıda da belirttiğim gibi İngiliz’dir ve bunu sık olarak
belirtir. Çavuş olan Psycho emir komuta zincirine pek aldırmaz. Bunu
zaten Crysis’ten de biliyoruz. Kendisi çok delikanlıdır, bir video'da
arkadaşını kurtarmak için kendi canını tehlikeye attı ve bir videoda da
Oneil’ı silahsız bir Koreliyi öldürmek üzereyken engelledi.
Duygusaldır. Hayatın sadece savaştan ibaret olmadığını bilir ve ara ara
kendi eğlencesine bakar. Nadiren ciddi olduğu görülür. Genelde ciddi
iken aynı zamanda sinirlidir de.


Ada, Çevre, Ses ve Grafik

Adada sadece ağaçlar,
tepeler veya kumsal yok artık. Şelaleler de mevcut. Çatışmalardan sonra
bu şelale manzaraları insana gerçekten huzur veriyor. Aynı zamanda
adada tavuk, fare ve cinsini bilmediğim birkaç hayvana
rastlayabiliyoruz. Eğer sürekli öldürmekten, kovalamaktan veya
kaçmaktan yorulursanız ve sizi stres basarsa yerde gezinen fareleri
kapıp havaya suya falan atın. Bu ufak hayvanlarla bile etkileşimde
olmak Warhead’te ki hoş yeniliklerden biri. Hava durumu değişebiliyor.
Yağmur yağıyor ve rüzgâr çok etkili esebiliyor. Bu esnada havada
yapraklar uçuşuyor. Bu sayede oyun farklı atmosferlere bürünebiliyor.
Çevredeki nesnelerle etkileşim yine mükemmel. Her nesneye etki
edebiliyoruz. Patlamalar esnasındaki etkileşim ise bir önceki oyuna
göre daha iyi. Patlamalar daha bir parlak ve daha gerçekçi. Grafikler
zaten olağanüstüydü ve yine olağanüstü. Seslerdeki gelişme ise en çok
dikkat çeken kısımlardan biri. Derede su akarken onun şırıltısı,
şelalenin sesleri, gök gürlemesi, çevredeki kuşların ve böceklerin
sesleri, gökyüzün de mücadele veren uçak sesleri, bunların hepsi iyi
hazırlanmış ve adanın atmosferi daha bir güzel olmuş. Ayrıca oyunun
Türkçe olması da bizlerin senaryoyu ve olayları daha iyi anlamamızı
sağlıyor.
Eee bu kadar mı?

Bu soruyu incelemeye
sormuyoruz tabii ki, bir sürü şey yazdım yani daha ne yazayım. Bu
tepkiyi oyuna veriyoruz. Maalesef oyunun senaryosu çok kısa. 5 ile 8
saat arasında değişiyor oyun süresi, zorluğa bağlı. Crysis’in kısa
olmasından şikayet ediyorduk ki Warhead ondan da kısa çıktı. Aksiyona
doyamadan bitiyor oyun. Warhead 7 ana bölümden oluşuyor; Call me
Ishmael, Shore Love, Adapt or Perish, Frozen Paradise, Below the
Thunder, From Hells Heart, All the Fury. Bulunduğunuz ortamdaki şartlar
el verirse sabah başlayıp akşam oyunu bitirebilirsiniz. Bunu tavsiye
ederim. Eğer oruç tutuyorsanız bu oyun bir günlüğüne size ne açlık ne
de susuzluk hissi yaşatır. Oyunu bitirince acıktığınızı anlarsınız
zaten hemen sonra top atılır siz de iftar yaparsınız.

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Final

Crysis Warhead, aynı
şeyleri tekrar edeceğimiz korkusunu yersiz kılıyor. Görevler çok daha
farklı ve meğerse Psycho, Nomad’den daha çok çalışmış. Grafikler yine
harika, oynanabilirlik çok daha iyi. Crysis’teki muhteşem final bu
oyunda yok, Warhead’in final bölümü biraz daha sade olmuş. Ama onun
haricinde oyun gerçekten Crysis’i aratmıyor ve en az onun kadar iyi.
Bol aksiyonlu, bol hareketli, harika grafikli bu oyunu elbette orijinal
olarak alın oynayın dememe gerek bile yok. Crytek, Half-Life
yapımcılarının Opposing Force ile yaptığının daha da iyisini Crysis
Warhead ile yaptı, tebrik ediyorum.

Oyunun Test Edildiği Sistem

AMD Athlon 64 X2 5200+ 2.7 Ghz
MSI K9AGM3 690G DDR2 Anakart
Kingston 2 GB 800 Mhz DDR2 Ram
Palit Geforce 8600GT 512 MB 128bit DDR2

Alıntı: oyun.pclabs.com.tr